تعیین رابطه بین آب مصرفی و عملکرد پنبه در گرگان و کاشمر

با توجه به محدودیت منابع آب و لزوم استفاده بهینه از منابع آب موجود، باید با کاربرد روشهای مدرن آبیاری سطحی یا تحت فشار و اعمال مدیریت مطلوب آبیاری، کارایی مصرف آب را بالا برد . برای این کار، کم آبیاری به عنوان یک تکنیک فنی و اقتصادی , برای سامان بخشیدن به روابط آب ـ عملکرد مطرح می باشد . بهینه سازی کم آبیاری در مناطق خشک ایران توسط قهرمان و سپاسخواه (1994) مورد بررسی قرار گرفت (.2) در این تحقیق اثر کم آبیاری بر روی درآمد خالص پنبه و سیب زمینی در اسفراین و درگز 0/4 و نسبت درآمد به هزینه (B/C) برابر 1/6 بوده است . مقدار بهینه درصد کاهش آب برای سیب زمینی در اسفراین و پنبه در اسفراین و درگز به ترتیب 0/2 ، 0/9 و 0/2 بودند . سامیز و گوتیار (1981) اثر کم آبیاری را در تولید محصول پنبه با استفاده از سامانه بارانی خطی طی سه سال در نیومکزیکو بررسی کردند . نتایج نشان داد که عملکرد محصول با تبخیر و تعرق هماهنگ بوده و تولید پنبه به ازای واحد آب مصرفی در محل و سالهای مختلف متفاوت است (3) نتایج بررسی ژانگ و اویس (1998) حاکی از آن است که عملکرد گیاه گندم رابطه خطی با تبخیر و تعرق داشته است به طوری که به ازای افزایش /ha حدود (200mm ( تبخیـــر و تعــرق از آستانه 10 mm هــر طی تحقیقی (1990) .( انگلیش 4) افزایش عملکرد وجود داشت 160 kg تابع ریاضی آب مصرفی ـ عملکرد را برای محصول گندم به صورت زیر بدست آورد : تابع عملکرد [فرمول در متن مقاله] کل آب مصرفی با روش پنمن 61/5 سانتی متر بدست آمد و با به کارگیری عمق آب 35cm و 61/5 cm سود خالص در هر دو حالت برابر بود . هدف از این تحقیق تعیین تابع تولید ( رابطه بین آب ـ عملکرد ) و تاثیر کمبود آب بر عملکرد سه رقم پنبه می باشد .