ملاحظات توسعه خودروی الکتریکی در ایران از منظر سرمایه گذاری و انتشار گازهای گلخانه ای

امروزه تقریبا تمام انرژی مورد استفاده برای حمل و نقل از نفت حاصل میشود. طبق تئوری پذیرفته شده فعلی، نفت و گاز طبیعی از ذخایر مواد ارگانیک سرچشمه می گیرد. در این صورت، مقدار سوخت فسیلی محدود است و دیر یا زود از بین میرود. از طرفی افزایش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف این منابع باعث آلودگی منطقه ای و حتی گرمایش زمین شده است. در گذر زمان راهحلهای متنوع از جمله استفاده از انرژی های نو، تجدیدپذیر و حاملهای انرژی پاک نظیر الکترسیته و هیدروژن، متناسب با شرایط کشورها ارائه شده است. در این بین خودرو برقی در بسیاری از کشورها مورد استقبال و حمایت دولتها و در نتیجه مورد استقبال مردم قرارگرفته است. در مقاله حاضر ابتدا چالش ها و مزایای خودروهای برقی از قبیل هزینه های تأمین انرژی، هزینه تولید و بازیافت باتری، مشکلات زیست محیطی مربوط به این خودروها که بطور خاص به انتشار گازهای گلخانه ای برمیگردد، مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه برآوردی از میزان برق مصرفی خودروهای الکتریکی در ایران صورت گرفته و هزینه تقریبی تامین این میزان برق برای ایران تخمین زده شد. سپس میزان انتشار گازهای گلخانه ای در فرآیند چاه تا چرخ یک خودروی سوخت فسیلی و برقی مبتنی بر مقالات معتبر علمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های این تحقیق نشان میدهد گرچه بهره بردن از خودروی برقی در کاهش مصرف سوخت و آلایندگی مؤثر میباشد اما با چالش های کمبود زیر ساخت تأمین و توزیع انرژی الکتریکی، نبود فناوری ساخت داخل باتری لیتیومی، لزوم تأسیس کارخانه پیشرفته بازیافت برای کاهش آلودگی زیست محیطی و تفاوت قیمت معنیدار با خودروهای رایج روبه رو است؛ که رفع هر یکی از این موارد نیازمند برنامه ریزی دقیق و سرمایه گذاری عظیمی از جانب حکومت می باشد.

Keywords:

گازهای گلخانه ای , خودروی الکتریکی , چاه تا چرخ