بررسی نقش هوش عاطفی بر اثربخشی ورزشی کارکنان سازمان ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان

افراد با هوش عاطفی بالا قادرند از هر دو حالت روانی خود (ثبات روانی- تزلزل روانی) در شرایط مناسب بهره برداری کنند. این نوع توانایی برای کنترل و تغییر شرایط، موجب می شود از آثار زیانبار اضطراب و افسردگی ناشی از آن در امان باشند. برخلاف هوش عمومی که ثابت و ذاتی محسوب می شوند. هوش عاطفی اکتسابی و دست یافتنی است و انسان ها قادرند مهارت های افزایش آنرا بیاموزند. در این تحقیق که هدف آنب ررسی نقش هوش عاطفی بر اثربخشی ورزشی کارکنان سازمان ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان می باشد و به توصیف وضع موجود می پردازد. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی، از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها، تحقیق پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل 200 نفر از کارکنان سازمان ورزش و جوانان استان سیستان و بلوچستان انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش عاطفی هان و جاهسون (2012) و پرسشنامه اثربخشی ورزشی هرسی (2003) استفاده شد که روایی محتوایی آن توسط خبرگان و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ تأئید شده است. سپس این داده ها توسط نرم افزار علوم اجتماعی spss و با بهره برداری از آزمون همبستگی و رگرسیون تحلیل گردید. نتایج تحلیل نشان داد که یک رابطه معنی دار قوی بین هوش عاطفی و اثربخشی ورزشی کارکنان برقرار می باشد. متغیرهای هوش عاطفی شامل خودآگاهی، آگاهی اجتماعی، مدیریت رابطه بیشترین تأثیر و بعد خود مدیریتی کمترین اثر را روی اثربخشی ورزشی دارند.

Keywords:

هوش عاطفی , اثربخشی ورزشی , کارکنان