تلاشی در جهت تولید مدل مفهومی و مقیاسی برای سازه بهزیستی اجتماعی

بهزیستی اجتماعی، مفهومی پرکاربرد، نسبتا پیچیده و چندبعدی است که کمتر مورد تعریف و اجزای سازنده ی آن مورد تحقیق قرار گرفته است. بنابراین ضرورت دارد فضای مفهومی آن تدقیق و روشن شود. این مقاله سعی دارد نتیجه ی پژوهشی که با همین هدف انجام شده را انعکاس دهد. در این پژوهش سعی شد مقیاس 5 بعدی کییز، به عنوان یکی از مدل های کاربردی برای تعریف و معرف سازی مفهوم بهزیستی اجتماعی بکار گرفته و بصورت انتقادی مورد نقد و بررسی قرار دهد. در این میان به استاندارد سازی و بومی سازی ابعاد و معرف های بهزیستی اجتماعی برای کاربرد در فرهنگ و جامعه ایران نیز توجه شده است. همچنین برای بررسی اعتبار محتوای این مفهوم، مفاهیمی که به واژه ی بهزیستی اجتماعی نزدیک هستند نیز مورد بررسی قرار گرفته تا شامل یا مایز بودن این مفاهیم نسبت به بهزیستی اجتماعی مورد داوری قرار گیرد و مفهوم بهزیستی اجتماعی تحدید و تمییزسازی شود. این پژوهش که با رویکرد ترکیبی و تلفیقی از روش مصاحبه با متخصصین و مطلعین و همچنین انجام پیمایش اجتماعی بر روی زنان شهر اراک صورت گرفت، نشان داد که مفهوم بهزیستی اجتماعی مفهومی است که با توجه به جامعه هدف و شرایط آن جامعه قابل تغییر خواهد بود. نتایج بررسی اعتباز سازه نشان داد که مدل پیشنهادی این تحقیق و مقیاس مبتنی بر آن که بر مبنای بعد به همراه معرف های آن ساخته شده، معتبر و قابل اعتماد بوده و قابلیت بکارگیری در سایر پژوهش های اجتماعی را دارد.

Keywords:

بهزیستی اجتماعی , سلامت اجتماعی , کارول کییز , سازگاری اجتماعی , احساسات مثبت