تحلیل اثربخشی مداخلات روان درمانی بر ناددیه گرفتن خیانت همسر در زنان متاهل استان مازندران موردی شهرستان بابل در سال ۹۸-۱۳۹۷

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخلات روان درمانی بر بخشش خیانت همسر در زنان متاهل شهر بابل صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان شهر بابل که مورد خیانت همسر واقع شده و طی سال ۹۸-۹۷ با مراجعه به مراکز مشاوره خواستار دریافت خدمات مشاوره ای بودند. از جامعه مذکور به روش نمونه گیری هدفمند ۱۶ نفر انتخاب شده و طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جلسات روان درمانی طی ۸ جلسه انجام شد و در خاتمه هر دو گروه مجددا مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش: پرسشنامه محقق ساخته بخشش خیانت همسر با ۲۵ سوال که اعتبار آن ۰/۶۸ برآورد شد. فرضیه اصلی پژوهش این بود که "مداخلات روان درمانی بر افزایش میزان بخشودگی زنان موثر است. به منظور تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره) استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که مداخلات روان درمانی بر افزایش میزان بخشودگی زنان آسیب دیده از بی وفایی و خیانت های زناشویی تاثیرگذار است.

Keywords:

زنان , اعتماد , خیانت , روان درمانی , مداخلات , گذشت , متاهل