تحلیلی بر بازنویسی قصه‌های کلیله و دمنه اثر مهدی آذریزدی

ساده نویسی و بازآفرینی قصه ها و حکایات کهن از جمله حکایات دلنشین کلیله و دمنه از دیربازدر تاریخ ادبیات معاصر رایج بوده است. آثار مهدی آذریزدی نمونۀ برجسته ای از اینگونه آثار است.در این مجال در می یابیم که به غیر از استاد آذر هیچ نویسندة دیگری موفق نشده است چنین پیوندیرا بین ادبیات کهن و ادبیات معاصر ایجاد کند. آذریزدی با توجه به اهمیت تداوم فرهنگی ونگهداری میراث ادبی گذشتگان متن را تنها از نظر زبانی و لغوی و اندکی تغییر در جزئیاترویدادهای داستانی و حوادث فرعی به گونه ای بازنویسی می کند که به متن اصلی شباهت داشتهباشد. او بیان سینه به سینۀ بسیاری از افسانه ها را به شیوة موجود در زمانه نگارش کتاب رواجخرافه پرستی و هذیان دانسته و شیوة بیان آنها را اساساً فاقد هرگونه تازگی و انتخاب مناسب می داندولذا در انتخاب داستانهای کلیله و دمنه ضمن حفظ اصل امانتداری از اصل داستان سعی دارد تا بااستفاده از شیوه های ساده نویسی و ایجاد کششهای منطقی در نگارش برای مخاطبان خود داستانیماندگار و جذاب فراهم آورد. که انصافاً موفق هم بوده و مزایای آن به چند مورد کم و کاستی آنغلبه دارد.

Keywords:

کلیدواژه: کلیله و دمنه , بازنویسی , قصه , آذریزدی