بهبود استحکام خستگی پایه دسته موتور آلومینومی با استفاده از آزمون خستگی تجمعی و شبیه ‌سازی عددی

پایه دسته موتور یکی از قطعات حساس برای اتصال موتور به خودرو بحساب می آید که عموماً به روش ریختگی تولید می­شود و واماندگی آن می­تواند خطرات جبران ناپذیری بوجود آورد. در شرایط کارکرد خودرو، پایه دسته موتور تحت بارگذاری نوسانی قرار می­گیرد و فرایند تولید و عیوب ناشی از عدم مهار متغیرهای ریختگی و شکل هندسی آن می­تواند بر عمر خستگی آن تأثیرگذار باشد. در این پژوهش حد دوام خستگی پرچرخه پایه دسته موتور به روش تجربی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس آزمون­های لوکاتی – پلکانی خستگی حد دوام با استفاده از تجمیع آثار خستگی در سری آزمون­های اول 1.24 برابر نیروی اعمالی با پراکندگی 0.07 برابر نیروی اعمالی در خودرو بدست آمد که شرایط کارکرد ایمنی را برای قطعه پیش­بینی نمی­کرد. بنابراین برای تعیین نواحی بحرانی و بهبود شکل هندسی، شبیه­سازی اجزاء محدود انجام شد. محل­های شروع و رشد ترک در آزمون­های خستگی به خوبی با نواحی بحرانی تعیین شده در نتایج اجزاء محدود هم­پوشانی داشتند. پس از بهبود شکل هندسی پایه دسته موتور و رفع ایرادها تولید، آزمون­های تجربی برای بررسی افزایش حد دوام خستگی مجدداً انجام گرفت. نتایج نشان دهنده بهبود حد دوام خستگی تا 1.33 برابر نیروی اعمالی با پراکندگی 0.06 برابر نیروی اعمالی بود که عملکرد ایمن را در کارکرد خودرو ارائه می­دهد.