بررسی وجوه هنری بیگانه سازی صورخیال در مجموعه شعر میخانۀ بی‏خواب اثر مهدی فرجی

برجسته ­سازی ویژگی و مشخّصۀ اصلی زبان ادبی است. برجسته­ سازی را می ‏توان با هنجارگریزی و بیگانه ­سازی یا آشنایی ­زدایی یعنی انحراف هدفمند از قواعد زبان معیار ایجاد کرد. شاعران نوآور تلاش می‏ کنند با کمک عناصر خیال و بهره گیری از مسائل زیبایی­ شناسی و با روش ابداعی و هنرمندانه در شعر، به واژه‏ های روزمره که هیچ تشخّص ویژه‏ای ندارند، جان بخشند و مخاطب خویش را به اوج التذاذ ادبی برسانند. پژوهش حاضر به روش توصیفی – تحلیلی نگاشته شده است و بر آن است تا تحوّل زیبایی ­شناسانۀ صور خیال و تصویرسازی‏ های ادبی‏ ای را که از رهگذر آشنایی ­زدایی ادبی از اشیا و پدیده‏ های پیرامون خود عادت ­زدایی می‏ کنند و به کلام جلوۀ هنری می ‏بخشند، در مجموعه شعر میخانۀ بی­خواب از مهدی فرجی مورد بررسی قراردهد. این پژوهش با بررسی ابعاد زیبایی­ شاسانۀ صور خیال موجود در این اثر و با ذکر شاخص‏ترین شواهد مثال مربوط به هر حوزه، بیشترین نوآوری مهدی فرجی را در این اثر از آن تشبیه و استعاره و کمترین نوآوری را در زمینۀ مجاز مرسل و کنایه دانسته است.

Keywords:

بیگانه سازی , صورخیال , فرمالیسم , مهدی فرجی