ارزیابی کاربرد بیوچار و تغییرالگوی کشت در شرایط آبیاری موضعی بر صفات سورگوم علوفه ایی

کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولیدات محصولات کشاورزی در جهان است. در این راستا، مدیریت مصرف آب از اولویتهای کشاورزی میباشد. از این رو آزمایشی به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال متوالی 1396و1397 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اجرا شد. آبیاری موضعی شامل آبیاری مرسوم تمام جویچه ها (شاهد)، جویچه ای موضعی یک در میان ثابت و جویچه ای موضعی یک در میان متغیر در کرت اصلی، الگوی کشت یک ردیفه (شاهد) و دو ردیفه به عنوان کرت فرعی و بیوچار در سه سطح عدم مصرف(شاهد)، 6 و 12 تن در هکتار به عنوان کرت فرعی فرعی در نظر گرفته شد. شاخص تعداد برگ، طول ساقه و درصد قند نامحلول در سورگوم علوفه ای اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار و آبیاری موضعی شاخص های تعداد برگ طول ساقه و درصد قند نامحلول را تحت تاثیر قرار داد. براساس نتایج به دست آماده میتوان انتظار داشت کاربرد بیوچار می تواند یک راهبرد موفق جهت افزایش نگهداری آب و عناصر غذایی در خاک باشد.

Keywords:

بیوچار , آبیاری موضعی , سورگوم علوفه ایی