فرشته شناخت و معرفت آموزی آن نزد سهروردی

انسان موجودی کمال جو و کمال یاب است. یکی از راه های رسیدن به کمال دستیابی به مراتب برتر معرفت است. رسیدن به معرفت برتر و حقیقی به روش های گوناگون میسّر است. برخی بر برهان عقلی تأکید دارند، برخی با پیمودن مسیر درونی – عرفانی به معرفت می رسند. سهروردی با طرح بهره گیری از هر دو راه و پیمودن فرآیند شکوفایی جان و روان تا رسیدن به مرحله ی قلب و نفس مطمئنه و آنگاه در معرض تابش نور معرفت به وسیله ی فرشته ی شناخت قرارگرفتن، راه دستیابی به معرفت حقیقی را عرضه داشته است. آنگاه که جان و روان و دل به فضایل برین عقلانی و اخلاقی آراسته شد، هنگامه ی دیدار با فرشته ی شناخت است. این فرشته با اشراق بر قلب به القای معارف می پردازد. این معارف بیشتر بر گرد معرفت اخلاقی – عرفانی و دینی می گردد. بنیان همه معارف، معرفت نفس به خود و آنگاه معرفت به خدای خود است. این معرفت در گروی گروه ویژه ای نیست و همگان را بهره ای از این معرفت است. آغازگران راه از نور خاطف و در میانه های راه از نور ثابت و به پایان بی پایان راه معرفت از رسیدگان نور طامس/سکینه برخوردارند.

Keywords:

سهروردی , اشراق , فرشته شناخت , معرفت حقیقی