کاربرد بتن در طرح های معماری از منظر مقاومت و زیبایی

بتن نسبت به دیگر مصالح ساختمانی نه تنها از نظر فنی مطلوب است بلکه از نظر زیبایی معماری می تواند به ساختمان کیفیت طبیعی تری بدهد. با ظهور و بکارگیری بتن در قرن نوزده میلادی افق های تازه ای فراروی معماران و مهندسان سازه گشوده شد. در این دوران بتن به عنوان یک عنصر سازه ای با کاربرد معمارانه باعث انقلابی در معماری گردید.بتن یک ماده یکپارچه است، اما ظاهر کاملا یکپارچه ای از خود نشان نمی دهد. ظاهر آن تحت ثاثیر قالب و طرح اختلاط بتن، تغییر شرایط آب و هوایی، رنگ سیمان تولید کنندگان متفاوت، نوع تامین مصالح، رطوبت، مواد افزودنی و بسیاری از موارد دیگر قرار می گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر استفاده از بتن های پر مقاومت بر رفتار سازه ها در زمان وقوع بحران با تاکید بر وقوع زلزله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد مروری بر پژوهش های گذشته که در حدود ۱۵ سال انتشار یافته اند گواهی براین عملکرد موفق درطیف وسیعی از مسایل مهندسی ژیوتکنیک می باشد. این طیف شامل پیش بینی ظرفیت شمع ها، مدلسازی رفتار خاکها، بررسی پایداری شیب ها، نشست فونداسیونها، طبقه بندی خاک ها، روانگرایی، طراحی تونل ها و بازشوهای زیر زمینی و طراحی سازه های حایل خاک می باشد. پس می توان چنین گفت بتن به عنوان مصالح بارز عصر مدرن، همواره نقش مهمی در شکل گیری معماری ساختمان های معاصر ایفا کرده است. همچنین در نگاه معماران، بتن جایگاهی ویژه داشته و بهره گیری مطلوب از آن، جزو تمایلات اکثر معماران است. امروزه نیز، بتن در تعداد بیشماری از ساختمان ها -از سازه های زیرساختی گرفته تا ساختمان های مسکونی- بکار برده می شود؛ به نحوی که در انتها نتایج دلپذیری را در پی خواهد داشت. اما کاربرد بتن در معماری، مستلزم در نظر گرفتن جنبه های عملکردی و زیبایی شناختی متعددی است که حاصل شناخت بتن در وهله ی اول و نیز تسلط بر تاثیر نحوه و چگونگی کاربرد آن در شکل دهی به اجزا معماری است.

Keywords:

بتن های پر مقاومت , رفتار سازه ها , وقوع بحران , زلزله