دعاوی طاری در قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ و مقایسه آن با قانون آیین دادرسی مدنی

هدف از تاسیس دیوان عدالت اداری رسیدگی به دعاوی مردم علیه دولت بوده و در هر دادرسی از جمله دادرسی دیوان امکان بروز طواری دادرسی وجود دارد که از انواع آن، طواری ناشی از دعاوی طاری است. این دعاوی ابتدا در قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ و سپس در قانون ۱۳۷۹ گنجانده شد.دعاوی طاری به طرفین دعوی و اشخاص ثالث امکان می دهد که برای رسیدن به اهداف خود در دادرسی راه کوتاه تری را پیموده و به نتیجه برسند. در سال ۱۳۸۵ امکان اقامه دو دعوی از اقسام دعاوی طاری در قانون دیوان عدالت اداری پیش بینی شد. با تصویب قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری۱۳۹۲ با اختصاص یک ماده به هر کدام ، توضیحی ناقص از نحوه طرح این دو دعوی بیان شد. این امر نه تنها کمکی به طرح این دعاوی در دیوان عدالت نکرده ، که باعث بروز اختلاف نظرهایی در خصوص چگونگی طرح این دعاوی ، با چه عنوانی و از سوی چه کسانی، شده است. بر این اساس مقاله حاضر علاوه بر بیان انواع دعاوی طاری و شرایط و آیین دادرسی اقامه آن ها ، به بررسی امکان اقامه و چگونگی طرح دعاوی طاری در دیوان عدالت اداری و تحلیل و تبیین مواد مربوط به این قسم از دعاوی طاری در دیوان عدالت اداری و مقایسه با قانون آیین دادرسی مدنی می پردازد.

Keywords:

آیین دادرسی , دعوی طاری , دعوی متقابل , دعوی اضافی , دعوی ورود ثالث , دعوی جلب ثالث