بررسی حقوقی ضمانت اجرای نقض قرارداد

اجبار به اجرای عین تعهد نخستین حقی است که متعهدله در صورت نقض قرارداد می تواند به آن توسل جوید. در حقوق ایران،اصل اولیه آن است که متعهد باید به آنچه که بر عهده گرفته است،الزام شود و این روش بهترین شیوه جهت تامین منافع متعهدله می باشد و تا زمانی که این راهکار قابل اعمال است، نوبت به سایر راهکارها نمی رسد.البته این اصل استثنایاتی نیز دارد. اجرای عین تعهد به موجب حکم دادگاه انجام می شود.در قانون مدنی طبق ماده ی ۳۷۶ در صورت تاخیر در تسلیم مبیع یا ثمن ممتنع اجبار به تسلیم می شود.ولی مطابق ماده ی ۴۰۲ این قانون در صورت جمع شرایط مذکور در ماده فروشنده علاوه بر حق الزام به اجرا،ابتدایا حق دارد معامله را فسخ نماید.منتها در صورت عدم قبول مبیع برابر ماده ی۲۷۳ متعهد باید آن را به حاکم تسلیم کند و بحث اجبار به اجرا مطرح نشده است. فسخ اختیار طرفین در بر هم زدن عقد لازم می باشد.حاکمیت اراده و جبران ضرر ناروا به عنوان مبانی حق فسخ عنوان شده اند.در هر حال اگر اجبار ناقض قرارداد ممکن نباشد و یا بدون اجبار به اجرا تحت شرایطی فسخ قرارداد امکانپذیر می باشد.

Keywords:

ضمانت اجرا , نقض قرارداد , تعهد