بررسی کاهش میزان گوگرد کنسانتره منتیتی کارخانه تغلیظ سنگ آهن همدان
Publish place: Journal of Mineral Resource Engineering، Vol: 5، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 426
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MHRE-5-4_006
تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1399
Abstract:
در این تحقیق، امکان کاهش گوگرد موجود در کنسانتره نهایی آهن واحد تغلیظ باباعلی همدان مورد بررسی قرار گرفت. وقتی کانسنگ ورودی به کارخانه از معدن گلالی خوراکدهی میشود، مقدار گوگرد در کنسانتره نهایی بالاتر از حد مجاز است و در برخی شرایط، عیار آن از 3/2درصد نیز تجاوز میکند. بررسیها نشان داد که حدود 47درصد گوگرد موجود در خوراک کارخانه، به کنسانتره نهایی آهن راه مییابد و منبع اصلی آن، کانی سولفیدی پیروتیت و بهمقدار جزیی، کانی پیریت درگیر در ابعاد بزرگتر از 75 میکرون است. آزمایشهای مغناطیسی اولیه انجامگرفته با استفاده از دستگاه دیویس تیوب نشان داد که با کاهش شدت میدان مغناطیسی و خردایش بیشتر، 32 درصد از گوگرد موجود در کنسانتره حذف و عیار گوگرد در کنسانتره به 7/1درصد میرسد. ولی در این شرایط، آهن بیشتری هدر میرود. در ادامه، آزمایشهای شناورسازی کانیهای سولفیدی در شرایط مختلف با استفاده از فلوتاسیون انجام گرفت. نتایج آزماشها نشان داد که مقدار مصرف کلکتور، فعالکننده و واکنش بین آنها، بیشترین تاثیر را در فلوتاسیون پیروتیت از کنسانتره منتیتی دارند. شرایط بهینه آزمایشها در حضور 1100 گرم برتن کلکتور پتاسیم امیل گزنتات، 200 گرم بر تن فعالکننده سولفات مس، pH=6، درصد جامد فلوتاسیون 45درصد و ترکیب کفساز MIBCو A65( با نسبت مساوی) به مقدار 130 گرم برتن حاصل شد که در این شرایط بیش از 98 درصد گوگرد از کنسانتره منتیتی حذف شده و عیار گوگرد از 3/2درصد در کنسانتره اولیه به 04/0 درصد کاهش یافت.
Keywords:
Authors
رامین حق محمدی پسند
کارشناسی ارشد، گروه مواد معدنی، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز
جواد وظیفه مهربانی
استادیار، گروه مواد معدنی، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز
پرویز پورقهرمانی
استاد، گروه مواد معدنی، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز