بررسی نقش اختلال شخصیت مرزی در شکل گیری افعال مجرمانه و راه های پیشگیری از آن

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مرز روان نژندی و روانپریشی قرار دارند و مشخصه آنها ناپایداری حالتعاطفی، خلق، رفتار، روابط ابژهای، و خودانگاره آنهاست. افراد مبتلا به این اختلال، خودانگاره (خودپنداره ی) بسیاربی ثباتی دارند، روابط میان فردی شان نیز بسیار بیثبات است. آنان معمولاً سابقه ی روابط شدید، اما پرآشوب دارند کهمعمولاً آرمانیکردن مفرط دوستان یا معشوق ها را شامل می شود اما بعداً به سرخوردگی و ناامیدی می انجامد. خشمشدید و نشانه های بی ثباتی عاطفی و اقدام های مکرر به خودکشی ویژگی های مهم این اختلال است. در حالتروانپریشی به دلیل چرخش های سریع خلق و خشم شدید مرتکب جرائمی همچون رانندگی های پرخطر، خودزنیدر ملاءعام، مصرف بی محابای مواد مخدر و انحرافات جنسی بیمارگونه می گردند. پیشگیری می تواند تا حدود زیادیاز ارتکاب جرم توسط افراد جلوگیری کند. پیشگیری از وقوع جرم انواع مختلفی دارد. در این پژوهش که از طریقمطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با صاحب نظران و استفاده از آمارهای پژوهش های میدانی اطلاعات لازم کسب ومورد تحلیل قرار گرفت؛ این نتیجه حاصل شد که از طریق پیشگیری ثانویه و هم چنین پیشگیری رشد مدار بامداخله روانشناختی-اجتماعی زودهنگام در وضعیتی که بروز خطر قابل پیش بینی است ، می توان وقوع جرم توسطمبتلایان به اختلال شخصیت مرزی را کاهش داد.

Keywords:

اختلالات روانی , اختلال شخصیت مرزی , پیشگیری رشدمدار , پیشگیری ثانویه , جرم