اثربخشی بازی درمانی شناختی_رفتاری بر کاهش اختلال اضطرب جدایی در کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اضطراب جدایی کودکان و اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد رفتاری- شناختیبر کاهش اضطراب جدایی آنان بود . روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی (پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه) بود.جامعه ی آماری این پژوهش کلیه کودکان 5 تا 8 سال شهرستان اردبیل که به کلینیک های درمانی مراجعه کرده بودند،بود. بدین منظور 30 کودک دارای اضطراب جدایی، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15 نفر آزمایش،15 نفر گواه) قرار گرفتند. برای گروه آزمایش 12 جلسه بازی درمانی با رویکرد شناختی_رفتاری انجام شد . برایتجزیه و تحلیل داده ها از کواریانس تک متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات اضطراب جداییدر گروه آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروه گواه کاهش یافتهاست. بر اساس نتایج، آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب جدایی کودکان دارای اختلال اضطراباثربخش است و تأثیرات مهمی در توجه به درمانهای مبتنی بر بازی درمانی در کاهش مشکلات کودکان دارایاضطراب جدایی دارد.

Keywords:

اختلال اضطراب جدایی , بازی درمانی , شناختی _ رفتاری , کودکان