تاثیر دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر شاخص های فعالیت الکتریکی قلب مردان غیرفعال
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 319
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAHSSP-7-2_007
تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1399
Abstract:
هدف: تمرینات ورزشی تناوبی شدید در مقایسه با تمرینات سنتی تداومی، شدت بالاتری دارند که انتظار می روذ با پاسخهای قلبی-تنفسی متفاوتی همراه باشند. بنابراین در این تحقیق تاثیر 8 هفته تمرینتناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر فعالیت اکتریکی قلب مردان غیرفعال مقایسه شد. روش‌شناسی: بدین منظور،16 دانشجوی پسر غیرفعال داوطلب، به صورت تصادفیبه دو گروه تمرین تناوبی (4 تناوب 4 دقیقهای با شدت 75-80 درصد ضربان قلب ذخیره و وهله های 3 دقیقه ای استراحت فعال) و گروه تمرین تداومی (30 دقیقه دویدن با شدت 60- 45 درصد ضربان قلب ذخیره ) تقسیم شدند. قبل و بعد از 8 هفته تمرین، نوار قلب در شرایط یکسان اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی وابسته تحلیل شدند. نتایج: دو نوع تمرینHIIT و MICT باعث افزایش معنی‌دار فاصله P-R، مدت زمان موج T، مدت زمان کمپلکس QRS، فاصله QT، فاصله R_R شدند(0/05>P). ولی میانگین طول قطعهST و QTc در هر دو گروه تمرینی تفاوت معنی داری نداشت. اما مدت زمان موج P فقط در گروهMICT افزایش معنی داری داشت. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات HIIT و MICT منجر به سازگاری‌های مشابهی در فعالیت الکتریکی قلب می شوند.
Keywords:
Authors
لطفعلی بلبلی
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی
محمد ستاری
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم
ویدا حکیمی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :