تأثیر فعالیت بدنی و آموزش روش آرام سازی پیشرونده عضلانی بر سطح اضطراب و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به کووید-19
Publish place: Journal of Sport Psychology Studies، Vol: 9، Issue: 32
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 375
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPSY-9-32_012
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1399
Abstract:
هدف این پژوهش بررسی تأثیر فعالیت بدنی و آموزش روش آرام سازی پیشرونده عضلانی بر سطح اضطراب و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به کووید-19 بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 48 بیمار مبتلا به کووید-19 از بین مراجعه کنندگان به پایگاه 16 ساعته تشخیص کرونا کووید-19 در ناحیه چهار مشهد انتخاب شدند. با غربالگری بر اساس پرسشنامه فعالیت بدنی بک در 4 گروه (2 آزمایش و 2 گروه گواه) قرار گرفتند. گروه های تمرینی به مدت 6 هفته به تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی پرداختند. تمامی شرکتکننده ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه استرس- اضطراب- افسردگی DASS-21 را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با طرح آمیخته تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد تأثیر روش آرام سازی بر کاهش استرس افراد مبتلا به کووید-19 معنادار بود ( 05/0> p). همچنین یافته ها نشان داد اثر تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی در گروه مبتلا و فعال بیشتر از گروه مبتلا و غیرفعال بود ( 05/0> p). یافته ها نشان داد تأثیر روش تمرین آرام سازی بر اضطراب افراد مبتلا در گروه های مبتلا به کووید-19 معنادار نیست ( 05/0< p ). نتیجه اینکه روش آرام سازی پیشرونده عضلانی میتواند به عنوان روشی غیردارویی در کاهش استرس درک شده ناشی از بیماری کووید-19 مؤثر باشد. روش آرام سازی روشی بی خطر، مطمئن، کم عارضه و کم هزینه است و در کنار روش های دارویی و سایر مداخلات می تواند در کاهش استرس، ترس و اضطراب ناشی از بیماری کووید-19 مؤثر باشد.
Keywords:
Authors
زهرا منصورجوزان
کارشناس ارشد رفتار حرکتی ، گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ،ایران
محمدمهدی امینی
دکتری رشد و تکامل و یادگیری حرکتی ، استادیار گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :