بررسی افسردگی در افراد دیابتی

مقدمه: دیابت از جمله بیماری های متابولیکی است که با کمبود نسبی یا مطلق انسولین، افزایش گلوکز خون، اختلال در متابولیسم کربوهیدارت، چربی ها و پروتیین ها همراه است که جریان زندگی رامختل می کند و می تواند پیامدهای روانی مهمی را به دنبال داشته باشد. هدف: یکی از پیامدهای روان شناختی مهم بیماری دیابت، افسردگی بیماران مبتلا می باشد. بیماران دیابتی سطح بالایی از افسردگی را تجربه می کنند. مواد و روش ها: دیابت شیوع بالایی در ایران دارد. ابتلای به افسردگی علاوه بر تشدید عوارض دیابت باعث بروز علائم خود تخریبی مانند پرخوری، پرنوشی، مصرف نکردن داروها و یا اقدام به خودکشی می شود که خود روند درمان دیابت را مختل می کند. مطالعه حاضر با جستجو به صورت مروری در متون موجود در پایگاه های اطلاعاتی فارسی شامل Sid,jfmh.mums,azh.mui,ijdld.tums مربوط به سال های 2010 تا 2020 انجام گردید. نتایج: شیوع افسردگی در بیماران مبتلا به دیابت 3/61 درصد است و شیوع افسردگی در دیابت نوع 2، 5/8 درصد است. هدف از پژوهش حاضر بررسی افسردگی و راهبردهای مقابله ای با آن در بین بیماران دیابتی است. نتیجه گیری: تاکنون مطالعات زیادی درباره شیوع افسردگی در بیماران دیابتای انجام شده است که مشخص کرده است. شیوع افسردگی در بیماران دیابتی بسیار بیشتر از افراد عادی است و نیز شیوع افسردگی در برخی افراد مانند زن ها، افراد مجرد، بیوه یا مطلقه، آنهایی که سابقه ی ژنتیکی ابتلا به افسردگی دارند بیشتر از سایرین است.

Keywords:

انسولین , دیابت , افسردگی