آثار توزیعی مالیات بر دی اکسید کربن بر مخارج خانوارها در ایران – رویکرد داده ستانده زیست محیطی

گسترش مصرف انرژی و روند رو به افزایش انتشار آلاینده‌های ناشی از احتراق حامل‌های انرژی در جهان، موجب شده که بحران‌های زیست‌محیطی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چالش‌های فراروی دولت‌ها در قرن بیست و یکم شناخته شود. اعمال سیاست مالیات بر دی‌ اکسید کربن یکی از سیاست‌های کاهش انتشار گاز دی‌اکسید کربن از یکطرف و افزایش درآمد دولت از طرف دیگر شناخته شده است. اعمال این سیاست دارای اثرات توزیعی است که سنجش آن می‌تواند به سیاست‌گذاران کمک شایانی کند. در این راستا، هدف اصلی مقاله مطالعة آثار توزیعی مالیات بر دی‌اکسید کربن بر درآمد خانوارهای شهری و روستایی به کمک مدل داده ستاندۀ زیست‌محیطی است. پایۀ آماری تحقیق شامل جدول داده ستاندۀ سال 1390 مرکز آمار ایران، مصرف فرآورده‌های نفتی وزارت نیرو، هزینه و بودجه خانوارهای شهری و روستایی 1390 است. نتایج نشان می‌دهد در صورت اعمال مالیات بر دی‌اکسیدکربن، نابرابری در شهرها گسترده‌تر و در روستاها افزایش نمی یابد.

Keywords:

مالیات بر دی اکسید کربن , مدل داده ستانده زیست محیطی , شاخص Suit