تأثیر سرمایه انسانی بر سرمایه فکری در پژوهشکده‌های حوزه بهداشت و درمان جهاد دانشگاهی

مقدمه: شرایط خاص اقتصادی و اجتماعی باعث گردیده مزیت رقابتی سازمان‌ها دیگر بر پایه دارایی‌های مشهود آن‌ها نباشد و سرمایه‌های فکری به عنوان مهم‌ترین سرمایه، جایگزین سرمایه‌های مالی گردیده است. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر سرمایه انسانی بر سرمایه فکری، در پژوهشکده‌های حوزه بهداشت و درمان جهاد دانشگاهی شهر تهران بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‌ای موردی و به لحاظ بعد نتیجه، کاربردی بود. جامعه پژوهش، کلیه اعضای هیئت‌علمی و کارشناسان پژوهشی پژوهشکده‌های حوزه بهداشت و درمان جهاد دانشگاهی شهر تهران بودند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه پژوهشگرساخته بوده که روایی آن به تائید نظر خبرگان حوزه مدیریت بهداشت و درمان رسیده و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/84 محاسبه گردیده است. ابزار تحلیل مورد استفاده نرم‌افزارهای SPSS20 و PLS3 است. یافته ها: یافته‌های پژوهش نشان داد سرمایه انسانی به طور معنی‌دار بر سرمایه فکری تأثیر دارد. از میان مؤلفه‌های سرمایه انسانی، بیشترین وزن مربوط به متغیر نگرش و انگیزش با ضریب 0/897 بود. مقدار شاخص GOF برای برازش کلی مدل برابر با 0/535 به‌دست آمد که حصول این مقدار برای این شاخص، برازش بسیار مناسب مدل کلی را تائید می‌کند. نتیجه گیری: توجه به اهمیت مؤلفه سرمایه انسانی به عنوان یکی از اجزای سرمایه فکری در سازمان‌های دانش محور، مدیران باید زمینه‌ای فراهم کنند تا بهره‌برداری از این سرمایه به خوبی انجام گیرد و موجب خلق ارزش‌افزوده و نوآوری شود.

Keywords:

Intellectual Capital , Human Capital , Research , Health , سرمایه فکری , سرمایه انسانی , پژوهشکده‌ها , بهداشت و درمان