بررسی رفتارهای خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: خود مراقبتی یکی از راه های جلوگیری از بستری شدن مکرر و ارتقای سلامت در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت خود مراقبتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بود. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، 100 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی شهر قم به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و شاخص خود مراقبتی نارسایی قلبی و مقیاس اروپایی رفتار خود مراقبتی نارسایی قلبی بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه در محیط نرم افزار آماریSPSS 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران 13/76±55/13 بود و 59 درصد از ایشان را مردان تشکیل می دادند. بیش از نیمی از بیماران وضعیت خودمراقبتی متوسط داشتند. بیشترین و کمترین نمره خودمراقبتی به ترتیب مربوط به اعتماد به خود در زمینه خودمراقبتی با میانگین و انحراف معیار 17/47± 58 و مدیریت خودمراقبتی با میانگین و انحراف معیار 15/41±53/94 بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین متغیرهای مورد بررسی، مدت بیماری و کسر تخلیه با خودمراقبتی ارتباط معنی دار داشتند. بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد وضعیت خودمراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، در سطح متوسط است. تمرکز و توجه بیشتر در مراقبت های درمانی و پرستاری، جهت ارتقاء و بهبود وضعیت خودمراقبتی خصوصا مدیریت خودمراقبتی در این بیماران ضروری به نظر می‌رسد. توصیه می شود برای انجام مطالعات بیشتر بر روی موانع و عوامل تسهیل کننده رفتارهای خود مراقبتی انجام شود.  

Keywords:

self-care , heart failure , related factors , خودمراقبتی , نارسایی قلبی , عوامل مرتبط