اثبات جاودانگی نفس در نظر افلاطون و تأثیر آن در برهان بساطت نفس سینوی در اثبات جاودانگی نفس (یک بررسی تاریخی)
Publish place: Journal Of Philosophy & Theology، Vol: 25، Issue: 99
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 282
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPT-25-99_003
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
افلاطون در رساله فایدون برای اثبات جاودانگی نفس پس از مرگ سه برهان اقامه میکند. بیان دو برهان اول، بیانی اسطورهای ـ فلسفی است که بر چرخههای متوالی زایش مبتنی است. برهان سومی که افلاطون برای بقای نفس پس از مرگ اقامه میکند، برهان بساطت نفس است. او معتقد است چیزی که جزء ندارد فساد نمیپذیرد و ازآنجاکه نفس جزء ندارد با مرگ بدن جاودان خواهد بود و از بین نخواهد رفت. در فلسفه اسلامی یکی از مهمترین مباحث درباره نفس، اثبات جاودانگی و بقای نفس پس از مرگ است. ابنسینا فیلسوف بزرگ مشائی برای اثبات جاودانگی نفس براهینی را اقامه کرده است. به نظر نگارنده مهمترین این برهانها، برهان اثبات جاودانگی نفس از طریق بساطت است که افلاطون، قبل از ابنسینا آن را اقامه کرده است. این مقاله در صدد آن است تا براهین بقای نفس از دیدگاه افلاطون و تأثیر آن در برهان بساطت ابنسینا را از لحاظ تاریخی بررسی و تحلیل کند. روش بحث در این مقاله یک سیر تاریخی و با استناد به عبارات خود فیلسوفان بهویژه ابنسینا خواهد بود. پاسخ اجمالی که این مقاله به این مسئله میدهد این است که اثبات جاودانگی نفس از راه بساطت در فلسفه ابنسینا از لحاظ تاریخی صبغه افلاطونی دارد.
Keywords:
Authors
مهدی عسگری
دانش آموخته کارشناسی ارشد
یوسف دانشور
عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :