بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری تحصیلی، عملکرد تحصیلی و کفایت اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه تبریز

پیشزمینه و هدف:  مهارت­های اجتماعی مجموعه­ای از توانایی­ها هستند که روابط اجتماعی مثبت و مفید را آغاز و حفظ مینمایند.  آموزش مهارت­های اجتماعی به دانش­آموزان می­آموزند که چگونه در مورد توانمندی­های خود به باورهای پایدار برسند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری تحصیلی، عملکرد تحصیلی و کفایت اجتماعی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه چهار تبریز در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ انجام پذیرفت. مواد و روش کار: روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه چهار شهر تبریز در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بود. حجم نمونه شامل ۳۸ نفر از دانش آموزان دوره دهم که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایشی جایگزین شدند، می باشد. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه سازگاری سینها و سینگ، عملکرد تحصیلی فام – تیلور و کفایت اجتماعی فلنر میباشد. همچنین مداخله آموزش مهارتهای اجتماعی روی گروه آزمایشی به مدت ۱۰ جلسه و هر هفته سه جلسه اجرا گردید؛ اما گروه کنترل در این مدت هیچ نوع مداخلهای دریافت نکردند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل  قرار گرفتند. یافتهها: نتایج نشان داد، آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری تحصیلی، عملکرد تحصیلی و کفایت اجتماعی نوجوانان دختر تاثیر معنیداری دارد (۰/۰۵>P). بحث و نتیجهگیری: با توجه به تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری و عملکرد تحصیلی و کفایت اجتماعی که اهمیت ویژهای بر دانش‎آموزان دختر دارد، آموزش این مداخله در سطوح مختلف و جنسیت (پسر-دختر) توصیه میگردد.

Keywords:

سازگاری تحصیلی , عملکرد تحصیلی , کفایت اجتماعی , مهارتهای اجتماعی