اثربخشی درمان شناختی تحلیلی بر کاهش احساس گناه، شک و تردید در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری
Publish place: Paramedical Sciences and Military Health، Vol: 15، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 378
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPSMH-15-2_002
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
مقدمه: اختلال وسواس فکری، یک اختلال اضطرابی مزمن است که با اشتغال ذهنی مفرط در مورد نظم، ترتیب و امور جزئی و هم چنین شک و تردید همراه است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی تحلیلی بر کاهش احساس گناه و شک و تردید در مبتلایان به این اختلال بود.
مواد و رو ش ها: بدین منظور از بین افراد مبتلا به این اختلال که به کلینیک های روانپزشکی و روانشناسی شهر مشهد مراجعه کردند تعداد 24 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 9 جلسه 1/5 ساعته درمان شناختی تحلیلی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. متغیرهای وابسته در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای اندازه گیری متغیرهای وابسته از پرسشنامه
احساس گناه و پرسشنامه وسواس مادزلی استفاده شد.
یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره نشان داد که با کنترل اثرات پیش آزمون، درمان شناختی تحلیلی به طور موثری باعث کاهش احساس گناه و شک و تردید در شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد.
بحث و نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان می دهد که درمان شناختی تحلیلی با ارائه ی آگاهی در زمینه ی خطاهای شناختی و ماهیت علائم اختلال وسواس، مراجع را مجاب به تغییر و دستیابی به رو ش های سازنده تر و هدایت افکارش می کند.
Keywords:
Authors
محسن ناظمی
گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند، بیرجند، ایران
سمانه سادات جعفر طباطبائی
Department of Educational Psychology, Islamic Azad University, Birjand branch, Birjand, Iran
فاطمه معینی
Department of Clinical Psychology, Faculty of Medicine, AJA University of medical sciences, Tehran, Iran
ناصر گودرزی
Department of Clinical Psychology, Faculty of Medicine, AJA University of medical sciences, Tehran, Iran
املیا تاتاری
Department of Psychology, Bahar Institute of Higher Education, Mashhad, Iran