مروری بر اهمیت پست بیوتیک ها در کاهش حساسیت های غذایی
Publish place: 27th Iranian Food Science and Technilogy Congress
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 580
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCFOODI27_119
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
Abstract:
یک رابطه مستقیم میان تقویت سیستم ایمنی و کاهش آلرژی غذایی وجود دارد. متابولیتهای حاصل از میکروبیوتای روده سیستم ایمنی بدن را تقویت می کنند. بنابراین ، مصرف مواد غذایی یا مکملهای حاوی عناصر پست بیوتیک یکی از مهمترین راهکارهای تقویت برای سیستم ایمنی بدن و کاهش آلرژی های غذایی است. در این مطالعه ، مفهوم پست بیوتیکها و نقش بالینی آنها در کاهش آلرژی های غذایی بررسی شده است..مقالات مرتبط بـا موضـوع مطالعـه در پایگـاه هـای اطلاعـاتی جستجو شدند و مطالعاتی که اثرات پست بیوتیکها را در تقویت سیستم ایمنی و کاهش آلرژی غذایی بررسی کرده بودند، وارد مطالعه شدند. طبق شواهد موجود ، پست بیوتیکها در مقایسه با پروبیوتیکها نیازی به بقا ندارند و مصرف آنها باعث تقویت میکروبیوتای روده ، تقویت سیستم ایمنی بدن و در نتیجه بهبود آلرژی غذایی می شود. همچنین آماده سازی و کاربرد آنها در سیستم های مختلف تحویل، مقرون به صرفه است که اهمیت پست بیوتیک ها را از نظر فناوری ، بالینی و اقتصادی برجسته می کند. آلرژی غذایی یک بیماری است، ترکیبات پروتئینی توسط سیستم ایمنی بدن به عنوان یک ترکیب بیگانه شناخته شده و باعث بروز علائم آلرژیکی می شوند. در اینجا ابتدا پست بیوتیکها سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند در نتیجه سیستم ایمنی بدن نسبت به ترکیبات پروتئینی واکنش نشان نمی دهد و از بروز علائم آلرژیک جلوگیری میکند .پست بیوتیکها به عنوان یک روش درمان جدید می تواند در طیف گسترده ای از محصولات دارویی و غذایی برای بهبود آلرژی های غذایی و همچنین تقویت سیستم ایمنی بدن در قالب غذاهای فراسودمند مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
رضا حضرتی رضی اباد
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، مرکز تحقیقات تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
عزیز همایونی راد
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، مرکز تحقیقات تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
مارال نیستانی
گروه مهندسی بهداشت محیط بخش بهداشت و ایمنی مواد غذایی،دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران
مریم میرشریفی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،ایران
نادر خانی
گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، مرکز تحقیقات تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران