رابطه ی ویژگی های شخصیتی با احساس خوشبختی زنان متاهل

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با احساس خوشبختي در زنان متاهل بود و روش پژوهش از نوع توصيفي - همبستگي است، جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي 376 زن فرهنگي در بازه سني 25 تا 40 ساله در 20 مدرسه ابتدايي دخترانه شهر بابل با تحصيلات ليسانس تشكيل دادند و با توجه به جدول كرجسي و مورگان با احتمال پرسشنامه هاي ناقص تعداد 181 زن فرهنگي به روش در دسترس از بين تمامي مدارس ابتدايي انتخاب گرديد. ابزار مورد استفاده شامل؛ پرسشنامه احساس خوشبختي لنتز (2009) و پرسشنامه سنجش ويژگي هاي پنج گانه شخصيتي مك كري و كاستا (1992) بود. با استفاده از روش تحليل همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تعيين رابطه بين متغيرها در گروه نمونه، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين ويژگي هاي شخصيتي برون گرايي، گشودگي به تجربه، وظيفه شناسي و توافق پذيري با احساس خوشبختي در زنان متاهل رابطه مثبت معني داري وجود داشت. بين ويژگي شخصيتي روان رنجورخويي با احساس خوشبختي در زنان متاهل رابطه منفي معني داري وجود داشت. ويژگي هاي شخصيتي توافق پذيري و گشودگي به تجربه توان پيش بيني معني دار احساس خوشبختي را دارا بودند. اين نتايج مبين نقش اساسي ويژگي هاي شخصيتي به عنوان يك متغير شناختي رفتاري به عنوان يك متغير معنوي در احساس خوشبختي زنان است.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , احساس خوشبختی , زنان