بررسی رابطه میان طرحواره های ناسازگار اولیه و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان

راهبردهای شناختی تنظیم هیجان، راهبردهای منظمی هستند که افراد برای تعدیل نوع و شدت تجارب هیجانی خود به کار می گیرند. به کارگیری نوع و کیفیت راهبردهای شناختی تنظیم هیجان افراد ممکن است با طرح واره ناسازگار اولیه شان رابطه داشته باشد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و راهبردهای شناختی تنظیم شناختی هیجان و یافتن مولفه هایی از هر دو مقوله با بیشترین ارتباط بود. برای این منظور ۴۰۶ نفر از دانشجویان کلیه مقاطع دانشگاه آزاد کرج به روش نمونه گیری در دسترس، پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان و طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ را تکمیل کردند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون همبستگی کانونی بررسی شد. نتایج حاکی از آن بود که بین این دو دسته مولفه ارتباط معنادار مثبتی وجود داشت و تنها یک کانون معنادار ارتباط بین این دو دسته مولفه را مشخص کرد. در این کانون بیشترین مولفه های تبیین کننده این ارتباط طرحواره های انزوای اجتماعی، شکست، آسیب پذیری به ضرر و بیماری، ایثار و بازداری هیجانی در کنار راهبردهای نشخوار فکری، سرزنش خود و سرزنش دیگران، بودند. این همراهی به سبب بکارگیری روش های ناکارآمد نظم بخشی هیجانی در افرادی که با آسیب های کودکی روبه رو بوده اند و در نظر گرفتن محتواهای شناختی این طرحواره ها قابل تبیین بود.

Keywords:

تنظیم شناختی هیجان , طرحواره های ناسازگار اولیه , همبستگی کانونی