در طراحی بیمارستان ها به دلیل اهمیت بالای ماهیت کاربری که با سلامت جسم و روح انسان در ارتباط است ونیز حاکم بودن روابط پیچیده عملکردی در آن همچنین توجه به الزامات طراحی مناسب نقش حیاتی دارد.بیمارستان ها و مراکز درمانی از مهمترین کاربری های شهری هستند که تمامی اقشار جامعه با آن سر و کار دارند؛اما مراجعه و حضور در
فضاهای درمانی باعث ایجاد حس اضطراب، ترس و اشفتگی در بیمار و حتی همراه بیمارمی شود. وجود
استرس در بیمارستان ها و مراکز درمانی میتواند به کند شدن روند بهبودی بیماران بیانجامد؛ از اینجهت میتوان با مطالعه دقیق و طراحی مناسب کالبدی استرس، اضطراب و خستگی بیمار و همراه بیمار و همچنینکادر درمان را کاهش داد.
رنگ و
نور دو مقوله مهم و تاثیرگذار در کاهش
استرس و خستگی در بیمارستان ها وفضاهای درمانی است. نقش
نور در فضا به عنوان عنصری برای خلق فضای نشاط آور مطرح می گردد و
رنگ هابا هویت ها و تاثیرگذاری های متفاوت می توانند فضایی به دور از
استرس و اضطراب در محیط های درمانی ایجادکنند. در این مقاله سعی بر آن است تا جایگاه
رنگ و نورپردازی در طراحی محیط های درمانی و تاثیر آن بر روندبهبودی بیماران مغز و اعصاب بررسی شود؛ بنابراین در پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و رویکردتوصیفی به درک و اهمیت
نور و
رنگ به عنوان عاملی در جهت
شفابخشی در محیط های درمانی پرداخته شده است.