مطالعه مقایسه ای اثرات بی دردی سولفات منیزیم و لیدوکائین حین و بعد از جراحی در مدل حیوانی

مقدمه در مطالعه حاضر، اثر ضد دردی سه پروتکل بی دردی لومبوساکرال برای عمل جراحی انتخابی قطع دم در سگ‌‌هایی که داروی پیش بیهوشی آسپرومازین دریافت کرده بودند بررسی شد. مواد و روش‌‌ها 15 قلاده سگ در سه گروه به صورت تصادفی تقسیم شدند. داروهای مورد ارزیابی شامل لیدوکائین (mg/kg 4) به تنهائی (گروه1)، سولفات منیزیم (mg/kg 2/5) در ترکیب با لیدوکائین (mg/kg 4) (گروه 2) و سولفات منیزیم (mg/kg 2/5) به تنهائی (گروه3) بودند. بی دردی قبل از انجام عمل جراحی با استفاده از دستگاه وون فری بررسی شد. همچنین، در حین و بعد از جراحی نیز بی دردی ارزیابی شد. یافته‌‌ها تأثیر داروها در کاهش درد در حین و بعد از جراحی معنی‌‌دار بود (0/05>P). رتبه درد در گروه های اول و دوم نسبت به گروه سوم در حین جراحی پائین‌‌تر بود. میان گروه اول و دوم در ارزیابی رتبه درد بعد از جراحی اختلاف وجود داشت (0/05>P). ارزیابی با رشته‌‌های فیلامان وون فری نشان داد که تغییر معنی‌‌دار در آستانه درد وون فری بین گروه‌‌ها مشاهده نشد. نتیجه‌‌گیری بر پایه نتایج مطالعه حاضر به نظر می‌‌رسد که سولفات منیزیم تزریق شده به فضای لومبوساکرال- اپیدورال سگ‌‌ها سبب ایجاد بی حسی در رشته‌‌های عصبی A دلتا و C بدون ایجاد نقص در عملکرد اعصاب می‌‌شوند. علاوه بر آن، ترکیب سولفات منیزیم- لیدوکائین سبب ایجاد بی دردی مناسب بعد از عمل می‌‌شود.

Keywords:

Magnesium Sulfate , Lidocaine , Analgesia , Dog , Surgery , سولفات منیزیم , لیدوکائین , بی دردی , سگ , جراحی