تراس بندی وسکوبندی روش سنتی بهره برداری وحفاظ آب وخاک « مطالعه موردی استان آذربایجان غربی »

انسان در گذر زمان با آزمون و خطا به نتایجی دست یافته که امروزه به عنوان یک تجربه مفید و موفق در زمینه های مختلف از جمله عرصه های منابع طبیعی کاربرد دارد، شناسایی و بهره گیری از تجارب گذشتگان و تلفیق آن با دانش جدید تحول اساسی در افزایش تولید و به تبع آن افزایش درآمد را برای ساکنان حوضه های آبخیز و عرصه های منابع طبیعی به دنبال داشته و موجبات حفاظت خاک و آب و کنترل فرسایش را فراهم می آورد . دراین تحقیق تراس بندی و سکوبندی به عنوان یک فعالیت موفق سنتی مورد بحث وبررسی قرار می گیرد و با نظر خواهی از مردم وتکمیل پرسشنامه پارامتر هایی از قبیل فایده اقتصادی، میزان رضایت آبخیز نشینان و نقش این سازه ها در حفاظت آب و خاک بررسی می شود . تراس بندی و سکوبندی تکنیکی است که به کمک آن می توان اراضی شیب دار را به اراضی تقریبا مسطح تبدیل نمود و در سطح آن عملیات کشت و زرع انجام داد . در زمینه بهره گیری از تراس بندی وسکوبندی به عنوان یک روش سنتی سوابق زیادی وجود دارد از جمله در جنوب غرب آمریکا و شمال غرب مکزیک، احداث تراس شیوه معمول جمع آوری آب است . در صحرای نقب زمینهای شیب دار در عرض های کوتاه با ارتفاع متفاوت تسطیح شده و از طریق ایجاد دیوار گلی یا سنگی ، تراس ها از هم جدا می شوند ، عرض تراس ها 12 تا 15 متر و بلندای دیواره تراس 80 سانتی متر و اختلاف سطح بین تراس ها، 50 تا 60 سانتی متر بوده وبر روی آنها زراعت انجام می شده است . تراس ها در کشور مکزیک به بوردو معروف هستند و بر روی شیب های ملایم یا متوسط مناطق کوهپایه ای در سراسر مناطق کوهستانی مرکز و جنوب این کشور به چشم می خورند (1) در چین عملیات تراس بندی به شیوه سنتی به عنوان یک تکنیک برتر و بهترین راه حل برای کشاورزان معرفی شده است و سابقه ای بیش از 1000 سال در حوضه آبخیز رودخانه زرد دارد و وسعتی قریب به 30 میلیون هکتار تراس بندی به اشکال مختلف ایجاد شده و موجب افزایش تولید کشاورزی شده است .