بررسی اثرسیتوکینین برشاخص‌های رشد و فتوسنتز گیاه Cucurbita maxima L. در سطوح مختلف خشکی

خشکی از جمله تنش‌های محیطی است که به‌عنوان مهمترین عامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در اکثر نقاط جهان شناخته شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر سطوح مختلف خشکی بر شاخص‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه Cucurbita maxima L. به شکل مستقل و نیز به همراه کاربرد کینتین در دو غلظت به شکل محلول پاشی بر میزان پارامترهای رشد، رنگیزه‌های فتوسنتزی و قندهای محلول و نامحلول برگ و ریشه بود. جهت رسیدن به این هدف، آزمایشی گلدانی در محیط باز به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در قالب 9 تیمار با 4 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله رویشی سه سطح از تنش خشکی شامل ظرفیت 3/2 زراعی معادل تنش ملایم و 3/1 ظرفیت زراعی معادل تنش شدید خشکی به همراه کاربرد دو غلظت از کینتین شامل 2 و 4 میلی‌گرم در لیتر به شکل محلول پاشی بر اندام هوایی گیاهان اعمال شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش پارامترهای رشد، نشاسته ورنگیزه‌های فتوسنتزی و کاربرد کینتین منجر به افزایش معنی‌داری در آن‌ها شد. از سوی دیگر تنش خشکی قندهای محلول را افزایش داد در حالی که کاربرد کینتین موجب کاهش پارامترهای نامبرده شد. در مجموع کاربرد کینتین در این تحقیق توانست به‌طور قابل توجهی از اثرات منفی خشکی بر گیاه مورد تحقیق بکاهد.

Keywords:

خشکی , رنگیزه , قندهای محلول و نامحلول , کینتین