بررسی رابطه‌ی‌ سرمایه اجتماعی و رضایت از زندگی زناشویی در شهر بیرجند

رضایت زناشویی، مقوله­ای بسیار مهم و اساسی در پایداری خانواده است. افزایش نرخ بی‌سابقه طلاق  چندساله اخیر در شهر بیرجند، نشان‌دهنده نقاط ضعف درون خانواده‌ها و تغییرات در سبک زندگی زناشویی است. هدف این مطالعه پیمایشی، بررسی رابطه­ی سرمایه اجتماعی و رضایت از زندگی زناشویی زوجین ساکن شهر بیرجند در سال 1397 است و این سؤال در ذهن محقق به‌وجود می­آید که سرمایه­های اجتماعی درون­گروهی و برون گروهی چه رابطه­ای با رضایت از زندگی زناشویی در شهر بیرجند دارند؟ و متغیرهای زمینه­ای هرکدام به چه میزان با رضایت از زندگی زناشویی رابطه دارند؟ روش تحقیق، پیمایشی، جامعه آماری، خانوارهای ساکن شهر بیرجند، و نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 386 نفر انتخاب شدند. در راستای پیشبرد تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده­شده، و برای تحلیل داده­ها از آزمون­های همبستگی مناسب، تحلیل رگرسیون چند متغیره و... در نرم­افزارSPSS 22  استفاده شده­­است. یافته­ها حاکی از آن است، که در ازای هر واحد تغییر در سرمایه اجتماعی درون‌گروهی شناختی، رضایت زناشویی، به میزان 47/0 افزایش می‌یابد و در ازای هر واحد تغییر در سرمایه اجتماعی درون‌گروهی ساختاری، رضایت زناشویی به میزان 34/0 افزایش می‌یابد. در مجموع، 59% تغییرات رضایت زناشویی توسط متغیرهای اصلی سرمایه اجتماعی درون‌گروهی ساختاری، درون‌گروهی شناختی و برون­گروهی ساختاری تعیین می‌شوند. آزمون­های برازش مدل نیز، نشان از نیکویی مدل و قابل تعمیم بودن از نمونه آماری به جامعه آماری را دارند. در نهایت مقدار 95/0 Kmo و مقدار مناسب آزمون بارتلت در سطح معناداری 000/0 نشان­دهنده برازش مدل تحقیق و قابلیت تعمیم نمونه آماری به جمعیت عاملی تحقیق است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , رضایت ‌از‌ زندگی ‌زناشویی , اعتماد زناشویی , تعهد زناشویی