بررسی اثر اکسید روی بر فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی در موش صحرایی نر
Publish place: Pajouhan Scientific Journal، Vol: 15، Issue: 3
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 232
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJ-15-3_005
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1399
Abstract:
مقدمه: عنصر روی بخشی از سیستم آنتی اکسیدانی بدن است، لذا کمبود آن سبب اختلال در سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی بدن و افزایش استرس اکسیداتیو می گردد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر اکسید روی بر وضعیت آنتی اکسیدانی در رت بود.
روش کار: در این مطالعه ۲۵ رت ویستار از جنس نر بصورت تصادفی به ۵ دسته ۵ تایی تقسیم شدند. سپس به مدت ده روز، ۴ گروه از رتها در معرض دوزهای مختلف ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم اکسید روی (ZnO) به صورت تزریق داخل صفاقی قرار گرفتند و یک گروه به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. پس از طی این دوره میزان ۲ میلیلیتر خون از قلب حیوان گرفته و فاکتورهای اکسیدانی و آنتی اکسیدانی شامل گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل (TAC)، وضعیت اکسیدانی کل (TOS) و پراکسیداسیون لیپیدی (LPO) سنجش گردید.
یافته ها: فعالیت آنزیم SOD در گروههای مصرف کننده اکسید روی (ZnO) با دوزهای متفاوت افزایش قابل توجه آماری نشان داد (0.05>P). فعالیت آنزیم GPX در گروههای مصرف کننده اکسید روی تغییر معناداری نسبت به گروه کنترل نشان نداد. تغییرات پراکسیداسیون لیپیدی (LPO) در گروههای مصرف کننده دوزهای متفاوت اکسید روی بطور چشمگیری معنادار شدند. میزان کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و میزان افزایش وضعیت اکسیدانی تام (TOS) در گروههای مختلف مصرف کننده اکسید روی بطور قابل توجه معنادار شدند (0.001>P).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، غلظت های اکسید روی استفاده شده در این مطالعه منجر به افزایش قابل توجه فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و وضعیت اکسیدانی تام و کاهش غیرقابل توجه فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز نسبت به گروه کنترل می شود که می توانند نشانگر القای استرس اکسیداتیو باشند.
Keywords:
Authors
صادق زارعی
PhD Student of Clinical Biochemistry, Yazd University of Medical Sciences, Yazd, Iran.
هیمن مرادی
PhD Student of Clinical Biochemistry, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
سهیلا اسدی
PhD Student of Clinical Biochemistry, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran.
رقیه عباسعلی پورکبیرره
School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran.
نسرین ضیامجیدی
School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :