تاثیر بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری روی پیشرفت تحصیلی و عزت نفس دانش آموزان با اختلالات یادگیری خاص

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری در افزایش عزت نفس و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری ویژه (حساب نارسایی و نارساخوانی) انجام شده است. مواد و روش‌‌ها: جامعه­ ی آماری پژوهش حاضر را 415 نفر دانش آموز پسر مقطع ابتدایی مدرسه شهید دانش شهر تهران، که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می ­دهند. افراد گروه نمونه به تعداد 44 دانش آموز حساب نارسا و نارساخوان به صورت نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بود. پس از اجرای پیش آزمون پرسشنامه­ های مشکلات یادگیری کلورادو (CLDQ) و­ عزت­ نفس کوپر اسمیت برای هر دو گروه، گروه آزمایش به مدت 2 هفته، در 8 جلسه­ ی 45 دقیقه­ ای تحت آموزش بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری که توسط شاوفر تدوین گردیده است، قرار گرفتند و پس از پایان این مدت، پس آزمون نیز برای هر دو گروه اجرا شد. داده ­های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس (ANCOVA) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: یافته­ ها نشان داد که بازی درمانی باعث افزایش معنی ­دار سطح عزت­ نفس در سطح 0/05P< و بهبود عملکرد ریاضیات و خواندن دانش آموزان دارای حساب نارسایی در سطح 0/05P<  و نارساخوانی در سطح 0/01P< شده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری به عنوان یک روش مؤثر در افزایش عزت­ نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر مثبت داشته و منجر به کاهش اشکال­ های ریاضیات و خواندن در دانش ­آموزان با اختلالات یادگیری خاص می­ شود.

Keywords:

Academic Achievement , Cognitive-behavioral Approach , Play Therapy , Self-esteem , Special Learning Disorder , اختلال یادگیری ویژه , بازی درمانی , پیشرفت تحصیلی , رویکرد شناختی رفتاری , عزت نفس