تغییر پایدار نرخ ارز؛ متغیر حالت و ریسک درماندگی؟

نوسان نرخ ارز به‌منزلۀ یکی از منابع عدم اطمینان، سرمایه‌گذار را در معرض ریسک قرار می‌دهد. انتظار می‌رود سرمایه‌گذاران برای تحمل ریسک نوسان نرخ ارز، بازده بالاتری طلب کنند؛ اما برخی شواهد تجربی نشان‌دهندۀ عدم قیمت‌گذاری ریسک نوسان‌ نرخ‌ ارز است. تأییدنشدن رابطۀ ریسک نوسان نرخ ارز و بازده موردانتظار نشان‌دهندۀ نوعی خلاف قاعده با عنوان «معمای ریسک ارز» است. برخی شواهد تجربی نشان می‌دهد دلیل عدم قیمت‌گذاری ریسک نوسان نرخ ارز آن است که از تغییرات همزمان نرخ ارز استفاده شده است؛ اما اگر از تغییرات پایدار نرخ ارز (که متغیر حالت و ریسک درماندگی مالی است) استفاده شود، ریسک نوسان نرخ ارز قیمت‌گذاری می‌شود. هدف پژوهش حاضر، آزمون تغییرات پایدار نرخ ارز به‌‌منزلۀ متغیر حالت و ریسک درماندگی مالی در بورس اوراق بهادار تهران برای توضیح معمای ریسک نوسان نرخ ارز است. در این پژوهش صرف ‌ریسک تغییرات پایدار نرخ ارز با استفاده از رویکرد سبد ردیاب، محاسبه و قیمت‌گذاری آن آزمون شده است. برای این منظور، نمونه‌ای متشکل از حدود 160 شرکت ‌پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1384 تا 1394 بررسی شده است. برای آزمون قیمت‌گذاری ریسک نوسان نرخ ارز بر مبنای تغییرات پایدار نرخ ارز از روش رگرسیون سری زمانی استفاده شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد ریسک نوسان نرخ ارز در بورس اوراق بهادار تهران براساس تغییرات پایدار سالانه قیمت‌گذاری شده است؛ بنابراین، معمای ریسک نوسان نرخ ارز با درنظرگرفتن تغییرات پایدار به‌جای تغییرات همزمان توضیح داده شده است.

Keywords:

تغییرات پایدار نرخ ارز , درماندگی مالی , رویکرد سبد ردیاب , متغیر حالت , معمای ریسک نوسان نرخ ارز