نقش میانجی نوآوری بر تأثیر بازارگرایی بر عملکرد باشگاه‌های خصوصی

هدف از انجام این پژوهش، تبیین مدل تأثیر بازارگرایی بر عملکرد باشگاه با تأکید بر نقش میانجی نوآوری فناورانه و نوآوری مدیریت بود. این پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای کادر فنی ثابت در باشگاه‌های خصوصی رشته‌های رزمی مرد استان مازندران که تعداد آنها 142 نفر می‌باشد. براساس فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 104 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسشنامه‌های بازارگرایی، نوآوری سازمانی، نوآوری فناورانه و عملکرد استفاده شد. روایی توسط 12 نفر اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد، فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری) در قالب نرم‌افزارهای SPSS24 و AMOS24 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بازارگرایی دارای اثر مثبت و معناداری بر عملکرد باشگاه از طریق نوآوری مدیریت و نوآوری فناورانه می‌باشد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که مدیران باشگاه‌ها بازارگرایی، نوآوری مدیریت و نوآوری فناورانه را برای بهبود عملکرد خود در نظر بگیرند.

Keywords:

بازارگرایی , عملکرد , نوآوری فن‌ آورانه , نوآوری مدیریت