اثربخشی آموزش هوش معنوی قرآن منطبق بر هوش معنوی باول بربهبود شاخص های سبک زندگی انسان روزآمد (با تکیه بر خودآگاهی متعالی، خودپنداره،تصور از شایستگی فردی و واکنش نسبت به ناکامی)

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش هوش معنوی قرآن (به عنوان تلفیقی از علم و معنویت) منطبق بر برنامه هفت گانه هوش معنوی باول( 2004) بر خودآگاهی متعالی، تصور از شایستگی فردی، خودپنداره و نحوه واکنش انسان روز آمد در رویارویی با ناکامی ها و تغییرات اساسی آن در سبک زندگی فرد، انجام گرفت. بدین منظور از میان مراجعان به دفتر مشاوره اصفهان، 60 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و سپس در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند.گروه آزمایش طی 10 جلسه 120 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. هر چند برای سنجش شاخص های سبک زندگی نیاز به انجام مستقل تست سبک زندگی بود، اما چون پرسش نامه های موجود در این زمینه صرفا جنبه های مادی را مورد بررسی قرار می دادند،تلاش گردید تا از مقیاس هایی پراکنده تر، مستند و مرتبط ولی با عمق بیشتر برای نیل به مقصود پژوهش استفاده شود. به منظور اندازه گیری خودآگاهی متعالی از مقیاس هوش معنوی سهرابی و ناصری، جهت سنجش تصور از شایستگی فردی از مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون، برای بررسی خودپنداره از مقیاس خودپنداره راجرز و جهت پیمایش واکنش نسبت به ناکامی از مقیاس باور های غیر منطقی جونز که همگی از روایی و پایایی خوبی برخوردار بودند، استفاده شد. در نهایت نمرات آزمون ها با روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج تحلیل کوورایانس نشان داد که آموزش هوش معنوی قرآن منطبق بر برنامه هفت گانه هوش معنوی باول 2004 بر افزایش خودآگاهی متعالی،تصور از شایستگی فردی و خودپنداره انسان روز آمد مؤثر است که این مهم در نهایت منجر به بروز واکنش های مناسب در مواجهه با ناکامی ها و بهبود سبک زندگی وی می گردد.

Keywords:

هوش معنوی قرآن , خودآگاهی متعالی , خودپنداره , واکنش به ناکامی , سبک زندگی روزآمد