امکان‌سنجی بهبود کیفیت فلدسپات‌های استان اصفهان به منظور استفاده در صنایع کاشی و سرامیک

ذخایر خاک صنعتی فراوانی در استان اصفهان شناسایی شده و مورد بهره­برداری قرار گرفته است که متاسفانه بعلت وجود ناخالصی‌هایی از جمله سیلیس و اکسیدهای آهن، با قیمت بسیار ارزان فروخته می­شوند. هدف از انجام این پژوهش، حذف ناخالصی­های مذکور و افزایش ارزش افزوده آنها جهت ارایه به کارخانجات کاشی و سرامیک می­باشد. بدین منظور، سه نمونه فلدسپات از معادن واقع در ورزنه، نایین و کاشان تهیه و پس از خردایش و تعیین دانه­بندی، تحت آنالیز شیمیایی و کانی شناسی قرار گرفت. سپس، نمونه زیر 250 میکرون به منظور کاهش سیلیس وارد هیدروسیکلون شد که در سرریز سیکلون، به طور متوسط، میزان سیلیس %4 کاهش و مقدار آلومینا، %2/1 افزایش یافت. لیکن، مقدار اکسید آهن حدود %2 بیشتر شد. سرریز سیکلون، جهت کاهش آهن، تحت جدایش مغناطیسی شدت بالا قرار گرفت و در نهایت میزان اکسید آهن موجود، به طور متوسط %1 کاهش یافت. برای حذف بیشتر آهن، کنسانتره جدایش مغناطیسی، با استفاده از سدیم دیتیونایت لیچ شد که به دلیل حذف سیلیس همراه با آهن، کاهش آهن قابل ملاحظه­ای مشاهده نشد. در نهایت، خوراک اولیه، با بهره­گیری از اگزالیک اسید تحت لیچینگ قرار گرفت که میزان اکسید آهن برای نمونه کاشان، به زیر %1 رسید. همچنین، بررسی­های اولیه، نشان داد که ایجاد کارخانه­ای با ظرفیت 150 هزار تن در سال، با توجه به قیمت تمام شده و فروش 30 و 80 هزار ریال بر تن و دوره بازگشت سرمایه چهار سال، اقتصادی می­باشد.

Keywords:

Feldspar , Ceramic , Hydrocyclone , Magnetic separator , Leaching , فلدسپات , آهن , سرامیک , هیدروسیکلون , جدایش مغناطیسی , لیچینگ