مقایسه تطبیقی ساختار باغ ایرانی و باغ هندی (نمونه موردی: باغ گلشن طبس و تاج محل هند)

باغ ایرانی به گواهی تاریخ از قدیمی ترین شیوه های منظرسازی بوده که حاصل تعامل فرهنگی، تاریخی و اقلیمی انسان و طبیعت است و توانسته به بهترین شیوه به آراستن فضاهای انسانی بپردازد . سرزمین ایران به عنوان خاستگاه جغرافیایی این هنر عظیم در مسیر توسعه خود و در دوران مختلف تاریخی گونه های مختلف باغ را از لحاظ کارکردی و کالبدی خلق کرده است. باغ ایرانی در طول تاریخ حیات خود سرمشق و الگویی برای باغ سازی بسیاری از سرزمین های دیگر بوده است. از بین گونه های مختلف باغ ایرانی به اقتضای ویژگی های سرزمینی کشور مقصد، گونه های خاصی به آن سرزمین ها برده شده اند که با برخورداری از اصول مشترک می توان آنها را در زیر گروه باغ ایرانی جای داد. هندوستان از جمله سرزمین هایی است که هنر ایرانی از جمله باغ سازی در آن رسوخ کرده به طوری که باغ ایرانی برگیره بسیاری از باغ های منتسب به پهنه فرهنگی هندوستان است. این مقاله با روش تاریخی و توصیفی- تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای و با بررسی نمونه موردی در ایران و هند تحت عناوین باغ گلشن طبس به عنوان چهارباغ ایرانی و باغ تاج محل هند، روند راه یابی الگوهای اصیل باغ ایرانی به سرزمین هند را بررسی کرده و با شناسایی ویژگی های باغ های احداثی بابر به عنوان حلقه اتصال باغ های ایرانی و باغ های هندی به ذکر اشتراکات و افتراقات باغ های دو منطقه پرداخته است.

مقایسه تطبیقی ساختار باغ ایرانی و باغ هندی (نمونه موردی: باغ گلشن طبس و تاج محل هند) Keywords:

باغ ایرانی , باغ هندی , باغ گلشن طبس , باغ تاج محل هند