ضرورت توجه بیش ازپیش به اخلاق و آیین رفتار حرفه ای

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 292

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IAMS17_172

تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1399

Abstract:

حسابرسی (حسابداری) به عنوان یکی از ستون های اصلی درستی هر کشوری تلقی می ود و برخی از صاحب نظران آن را به عنوان یکی از هشت ستون اصلی درستی هر کشور تلقی کرده اند (دای و استپنهارسات 1998 ). در این مقاله به آیین رفتار حرفه ای حسابداری به عنوان یکی از قدیمی تری و شناخته شده تری حرفه های جهان پرداخته می شود و وضعیت آن در جهان و ایران تشریحمی شود. تعریف حرفه ازنظر صاحب نظران حوزه جامعه شناختی ارائه می گردد و جایگاه حسابداری بر اساس نظر ایشان تشریح می شود. با اتکا بر پژوهش های انجام شده داخلی و خارجی به ضعف در آموزش های دانشگاهی حرفه ای حسابداری و ضرورت آموزش و نیازهای آموزشی برای افزایش حساسیت های اخلاقی و رفتار اخلاقی حسابداران پرداخته می شود. بر اساس نظرات صاحب نظران و گزارش یافته های پژوهشگران نتیجه گیری می شود که هرچند رسوایی های بزرگ معروف به رسوایی های حسابداری که منافع عمومی را به طور قابل ملاحظه ای از بین برده و باعث سلب اعتماد عمومی شده است اما این موضوع صرفاً ناشی از رفتارهای غیراخلاقی حسابداران نبوده بلکه انحطاط اخلاقی در سایر حرفه ها و سازمان ها دلیل و محرک اصلی آن بوده اند و اتفاقاً قهرمانانحسابرسی داخلی که در سال 2002 برخی از این تقلب ها را کشف و گزارش کرده و جایزه افشاگران سال را تصاحب کردند نیز معرفی می شود. در ادامه مدلی برای تحریک رفتارهای اخلاقی معرفی می شود که برگرفته از اختراع واژه جدید "Tone at the top" می باشد که ایجاد جو اخلاقی مناسب در سطح بالای سازمان و رفتارهای عملی و الگو محور (دو صد گفته چون نیم کردارنیست) است که می تواند رفتارهای اخلاقی سازمان و حسابداران شاغل در آنها را ارتقا دهد. با عنایت به نواقص آموزشی و معرفی تهدیدهای پیروی از اصول بنیادی حرفه حسابداری تدابیر ایمن ساز برای کاهش آثار یا حذف آن تهدیدها معرفی می شود که آموزش و توجه بیش از پیش به آن در محور قرار می گیرد

Keywords:

اخلاق , آیین رفتار حرفه ای , حرفه , وضع ارزش های اخلاقی

Authors

وحید منتی

استادیار گروه حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی