بهره وری و مدیریت انرژی در مساكن بافت های تاریخی و سنتی (مطالعه موردی: بافت تاریخی خوسف)

مديريت انرژي به معني استفاده بهينه و كارآمد از انرژي است و چگونگي و چرايي مصرف انرژي را تعيين مي كند. از آنجايي كه بيشترين مصرف كنندگان انرژي ساختمان هاي مسكوني و تجاري هستند و با توجه به مشكلات در حال رشد زيست محيطي مديريت انرژي در ساختمان ها امري ضروري است. معماري سازگار با اقليم يكي ازاصول مديريت و بهينه سازي مصرف انرژي است كه در معماري سنتي ايران همواره مورد توجه شده است. شهرستان خوسف يكي از شهرستانهاي غربي استان خراسان جنوبي داراي آب و هواي گرم و خشك با بارندگي كم، درجه حرارت بالا و طوفان هاي شن است. معماران اين منطقه با توجه به ويژگي هاي جغرافيايي، خانه ها را به گونه اي طراحي كرده اند كه محيطي امن براي اهل خانه فراهم شود. اين پژوهش به روش توصيفي و تحليلي انجام شده و گردآوري مطالب به صورت كتابخانه اي و ميداني بوده است. مديريت انرژي در تعدادي از خانه هاي تاريخي خوسف مربوط به دوره قاجار مورد بررسي قرار گرفت و نتايج حاصل نشان مي دهد كه نوع بافت تاريخي خوسف، مصالح به كاررفته در ساخت بناها و ويژگي ها و عناصر معماري سنتي اين منطقه از جمله عوامل موثر بر مديريت انرژي در مساكن بافت تاريخي خوسف است.

Keywords:

خوسف , مدیریت انرژی , خانه های تاریخی , اقلیم