بررسی ارتباط بینHbA1c و میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی نوع II در استان اصفهان

سابقه و هدف: افزایش بیماری­های کلیوی تا حدودی به افزایش شیوع بیماری دیابت برمی­گردد. دیابت نوع دو اغلب در بزرگسالان رخ می­دهد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین HbA1c و میکروآلبومینوری در بیماران دیابتی نوع II در استان اصفهان به روش­های بیوشیمیایی است. مواد و روش­ها: در ایـن بررسی 50 نفر بیماران مبتلا به دیابت نوع II و 50 فرد سالم نمونه گیری خون انجام شد. همچنین جهت سنجش میزان میکروآلبومین از هر دو گروه نمونه ادرار 24 ساعته جمع­آوری شد. سپس میزان HbA1c با استفاده از روش HPLC و میزان میکروآلبومین نمونه ادرار توسط متد Immunoturbidimetric اندازه­گیری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های نرم­افزار SPSS انجام گرفت. مقایسه داده­های کمی با استفاده از آزمون تی، داده­های کیفی با آ، داده­های کیفی با آزمون مجزور کای و U Mann Whiteny انجام شد. یافته­ ها: نتایج حاکی از آن است که با بالا رفتن میزان HbA1c  میزان دفع میکروآلبومین نیز در بیماران دیابتی نوع II افزایش می­یابد. هم­چنین شاخص­های بیوشیمیایی نظیر FBS، BUN، Cr، U.Acid، پتاسیم، آلبومین سرم در گروه بیماران به­صورت معنی­داری بیش­تر از گروه کنترل مشاهده گردید. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج به­دست آمده از این تحقیق می­توان این گونه نتیجه گرفت که دیابت قندی نوع دو باعث ایجاد اختلال در دفع میکروآلبومین از کلیه می­شود. هم­چنین بررسی میزان HbA1c یک پارامتر مفید در ارزیابی بیماری دیابت نوع دو باشد.

Keywords:

Type II diabetes , Microalbuminuria , HbA1c.Type II diabetes , Microalbuminuria , HbA1c , IAU-science , دیابت نوع II , میکروآلبومینوری , HbA1c . , IAU-science