تاثیر بازی در روش تدریس دروس مدارس ابتدایی

هدف از انجام این تحقیق، تاثیر بازی در روش تدریس دروس مدارس ابتدایی است که برای این منظور به روشهای تدریس مبتنی بر بازی و نقش هر کدام در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته شده است.روش مطالعه در این تحقیق به صورت مطالعه کتابخانه ای بوده است. برای این منظور از مطالب موجود در مقاله، تحقیق های چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است.یادگیری برای معلمان و افراد موثر در حیطه ی آموزش همواره چالش بوده است، بازی نه تنها تفهیم مطالب درسی را راحت تر میکند بلکه مدیریت کلاس توسط معلمان را نیز تسهیل می بخشد و به طور کلی راندمان آموزش را بالاتر می برد. بازی تفکر فعال و نقادانه را در دانش آموزان رشد می دهد و به دانش آموزان آزادی عمل نسبی می بخشد که به کمک آن بر تفکر و اندیشه خود تکیه کنند. آموزش بازی مبتنی بر خلاقیت به دانش آموزان کمک می کند تا چیزهای تازه را کشف کرده به خاصیت اشیا پی ببرند، دنیای اطراف خود را بهتر بشناسند، به افکار خود نظم دهند و مطالب را بدون فشار و با رغبت خویش یاد بگیرند . با توجه به اینکه دانش آموزان زمان زیادی را صرف بازی می کنند و اکثرآنها درطول روز مشغول انجام بازی هستند می توان در غالب بازی ها مطالب زیادی را به آنها آموخت. استفاده از بازی های متناسب با شرایط رشدشناختی کودک موجب پرورش روح همکاری و همیاری در میان کودکان، بروز فضایل اخلاقی سازنده در کودکان، احساس استقلال و سربلندی، یادگیری بهتر مطالب درسی، انجام تکالیف آموزشی، رشد جسمانی و عاطفی و ذهنی کودکان، رشد خلاقیت کودکان و برقراری رابطه بهتر با دیگران، ثبات شخصیت، مسئولیت های کودکان در اجتماع آینده می گردد. بازی فرصت های مناسبی را برای آموزش و یادگیری پایدار فراهم می کند و محیط پیرامون و دنیای اطراف خود را بهتر می شناسد.

Keywords:

بازی , روش تدریس , آموزش با بازی