هوش معنوی در ادب عرفانی با تکیه بر اندیشههای مولانا

شاخصة معنویت و مذهب بویژه هوش معنوی در عرصة شعر عرفانی در ادبیّات فارسی از اهمیّت ویژهای برخوردار است.توجّ ه به هوش معنوی یکی از ضرورتهای خاص در گسترة انسان شناسی و توجّ ه به بعد معنوی انسان از دیدگاه روانشناسیاست. ایمان، صلح، نوع دوستی و کاربرد صحیح آن در زندگی و سازگاری با ناملایمات دنیای واقعی از دغدغههای هوشمعنوی است. توجّ ه به معنویّ ت امروزه در رشتههای متنوعی از قبیل روانشناسی، درحال پیشرفت است امّا در این میان، اهمیّتموضوع زمانی آشکار میشود که بدانیم مصادیق و مباحث مربوط به هوش معنوی بسیار قبلتر از آنکه در علوم روانشناسینوین مطرح شود در ادبیّات عرفانی ما به فراوانی مطرح شده است و در این میان اشعار مولانا بیشک یکی از بارزتریننمونههای توجّه به هوش معنوی است. توجّ ه به همدلی، نوع دوستی، عشق، ایثار، مدارا و تساهل و تسامح از ویژگیهایمشترکی است که به عنوان مؤلّ فههای بارز هوش معنوی در ادبیّات عرفانی و اندیشة مولانا مطرح شده است. مقالة حاضرپیرامون هوش معنوی در اندیشة مولانا گرچه در زمرةنخستین دستاوردهاست امّا در راستای تحقّ ق پژوهشهای بعدی، ثمرمنداست.

Keywords:

هوش معنوی , عرفان , مولانا و هوش معنوی