تأثیر آبیاری و تغذیه روی بر رشد و میزان عملکرد اسانس گیاه مریم گلی (Salvia officinalis L.)

 سابقه و هدف:  به منظور بررسی تأثیر آبیاری و تغذیه روی بر رشد و خواص آنتی اکسیدانی گیاه مریم گلی (Salvia officinalis L.) آزمایشی در بهار 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد خوی به اجرا درآمد. مواد و روش­ ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش تأثیر آبیاری در چهار سطح شامل 40، 60، 80 و 100 درصد ظرفیت زراعی (FC) و تغذیه روی در چهار سطح شامل صفر، 5/2، 5 و 10 میلی گرم در کیلوگرم از منبع سولفات روی مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر آبیاری بر روی ارتفاع گیاه، تعداد برگ، قطر ساقه اصلی، وزن تر و وزن خشک گیاه معنی دار (1% p≤) بود. بیشترین عملکرد اسانس (91/20 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 100% رطوبت بدست آمد. بحث: هم چنین نتایج نشان داد که محلولپاشی روی، بر روی ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های فرعی، تعداد برگ، تعداد میانگره، وزن تر و خشک و درصد اسانس معنی دار  (1% p≤) بود. محلولپاشی روی تنها بر روی قطر ساقه اصلی و آبیاری و محلوپاشی روی، بر روی صفت ارتفاع گیاه در سطح دار  (5% p≤) معنی دار بود. به طوری که بیشترین عملکرد اسانس (81/15)  از تیمار 5/2 میلی گرم سولفات روی بدست آمد. نتیجه گیری: توصیه می شود برای افزایش عملکرد اسانس گیاه دارویی مریم گلی از تیمار رطوبت 100% و محلولپاشی روی 5/2 میلی گرم استفاده گردد.

Keywords:

(Salvia officinalis L.) , Nutrition , Irrigation , Essential oil , مریم گلی (Salvia officinalis L.) , تغذیه , آبیاری , اسانس