بررسی رابطه خوش بینی علمی معلم و دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهرستان رومشگان در سال تحصیلی 94-93

مقدمه: خوش‌بینی تحصیلی باور فردی است که متأثر از عوامل محیطی در فرد شکل می‌گیرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خوش‌بینی علمی معلم و دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهرستان رومشگان است روش‌ها: روش پژوهش حاضر، همبستگی است. جامعه این پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم مقطع متوسطه کلیه دبیران زن مقطع متوسطه در شهرستان رومشگان در سال تحصیلی 94-93 به حجم 828 که از میان جامعه آماری تعداد 351 معلم و دانش‌آموز به روش نمونه‌گیری روش تصادفی خوشه‌ای دومرحله‌ای در این پژوهش جایی داده شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه خوش‌بینی علمی معلمان هوی وتارتر (2006) و پرسشنامه خوش‌بینی موران و همکاران (2007) استفاده شده است. برای تجزیه‌وتحلیل دادها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین خوش‌بینی علمی معلم و دانش‌آموز با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. ضریب همبستگی بین خوش‌بینی علمی معلمان و دانش‏آموزان با پیشرفت تحصیلی به ترتیب 48/0 و 19/0 هست. همچنین ضریب همبستگی بین خوش‌بینی علمی معلم و دانش‌آموز (33/0= r) بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش حاکی از این است که خوش‌بینی علمی معلم در کل نسبت به خوش‌بینی علمی دانش‌آموز، توان بیشتری در پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دارد و این موضوع بیانگر این است که وقتی معلم به دانش‌آموز خودش اعتماد دارد و احساس راحتی می‌کند بیشتر می‌تواند بادانش آموزان خود ارتباط برقرار کند و این ارتباط فرایند کلاسی را از حالت یک‌طرفه خارج نموده و سمت‌وسوی خاصی به فرایند تدریس خواهد بخشید. ازاین‌رو، ازآنجایی‌که خوش‌بینی علمی معلم و دانش‌آموز با همدیگر رابطه مثبت و معنی‌داری دارند و همدیگر را تقویت می‌کنند. در این زمینه بیان می‌شود مدارس و معلمین دارای خوش‌بینی تحصیلی، دانش‌آموزانی دارند که دارای انگیزه‌ی بالایی هستند زیرا اهداف مبارزه‌طلبانه، تلاش‌های سخت، استقامت، انعطاف و بازخوردهای سازنده در آنان وجود دارد

Keywords:

optimism of students , optimism of teachers , school progress , female students , خوش بینی , خوش بینی معلمان , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان دختر