بررسی اثر کوئرسیتن بر روی مس و آهن در سرم موش های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) القاء شده به وسیله دی هیدرواپی آندروسترون (DHEA)

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک بیماری اندوکرین با شیوع بین 15 تا 20 درصد در بین زنان در سنین بارداری میباشد. مطالعات اخیر حاکی از تغییر میزان برخی از عناصر معدنی در این بیماران میباشد. بنابراین مطالعه ی حاضر با هدف اندازه گیری میزان مس و آهن در موش های مبتلا به PCOS القاء شده به وسیله DHEA و اثر کوئرستین (ماده طبیعی فیتواستروژنیک) بر روی این عناصر انجام شد. در این مطالعه 18 موش صحرایی بالغ در سه گروه مورد بررسی قرار گرفتند، شامل: (1 گروه نرمال: بدون درمان (2 گروه :PCOS دریافت کننده ی DHEA به مدت 21 روز با غلظت 6 میلی گرم به ازای هر 100 گرم وزن موش (3 گروه PCOS مورد تیمار با کوئرستین: بعد از مدت 21 روز دریافت DHEA و اطمینان از القاءی PCOS در موش ها، تیمار با کوئرسیتن به مدت 30 روز و با غلظت 15 میلی گرم به ازای هر 100 گرم وزن موش. در نهایت میزان عناصر به کمک جذب اتمی در سرم موش ها اندازه گیری شد و داده ها با نرم افزاز 18 IBM SPSS×Statistics× آنالیز گردید. مقادیر ×p<0.05معنی دار در نظر گرفته شد. میزان مس در موش های مبتلا به PCOS نسبت به نرمال کاهش یافته بود p= 0.029 و میزان آهن تغییر معنا داری نشان نداد. همچنین کوئرسین توانست سبب افزایش میزان مس شد p= 0.031 وهمچنین بر روی آهن اثر معناداری نداشت. میزان مس که در آنزیم های آنتی اکسیدان و برخی مسیر های دیگر نقش دارند در موش های مبتلا به PCOS کاهش می یابد. کوئرستین باعث افزایش میزان مس در سرم شد و با توجه به اینکه کوئرستین سبب القای اثرات مشابه با داروهای اصلی درمان PCOS می شود با توجه به اثرات جانبی کمتراز این داروها و همچنین اثرات آنتی اکسیدانی کوئرستین احتمالا میتواند جایگزین مناسبی برای آنها باشد.

Keywords:

کوئرستین , سندروم تخمدان پلی کیستیک PCOS