رفتار مبتنی براعتماد: افزایش اعتماد عمومی نخبگان ورزشی

مقدمه: امروزه اعتماد یک عامل حیاتی و ضروری برای موفقیت های فردی، سازمانی و اجتماعی است و به مثابه منبع اصلی تولید قدرت نرم و موثر در ضریب نفوذ قدرت سخت ارزیابی می شود؛ بنابراین هدف از این تحقیق بررسی رفتار مبتنی براعتماد با توجه به افزایش اعتماد عمومی نخبگان ورزشی بود. روش کار: در پژوهش حاضر روش تحقیق آمیختة نوع اول (کیفی-کمی) می‌باشد. از مصاحبه‌های غیرسازمان یافته، نیمه سازمان یافته و همچنین از مصاحبه‌های ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی 15 نفر از نخبگان ورزش کشور و در بخش کمی نیز 242 نفر از مربیان، کارشناسان، نخبگان و متخصصین وزرات ورزش کشور بودند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که بر اساس متن مصاحبه با کلیه مربیان، کارشناسان، ارشد و متخصصین وزرات ورزش، کمیته المپیک و نخبگان ورزش کشور تنظیم شد. روایی آن به تأیید چند تن از اساتید و خبرگان رسید. پایایی ابزار تحقیق  با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 832/0 به دست آمد. از آزمون کوموگروف – اسمیرنوف جهت بررسی توزیع طبیعی داده‌ها، از تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 24، تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار لیزرل انجام گرفت. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که میزان کلیه بارهای عاملی بالاتر از 05/ می‌باشد که بیانگر روایی همگرا بود. همچنین مقادیر شاخص‌ها بالا تر از 9/0 بود، درنتیجه نشانگر برازش خوب مدل بودند. نتیجه گیری: یافته‌های پژوهشی حاکی از آن است که اعتماد عمومی بیش از آنکه با عوامل سطح خرد در ارتباط باشد، با عوامل سطح کلان در ارتباط است.

Keywords:

رفتار مبتنی براعتماد , اعتماد عمومی , نخبگان ورزشی