مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی مبتنی بر درمان گروهی و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 333
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MJMS-62-41_041
تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1399
Abstract:
مقدمه: پژوهشها در ایران نشان دادهاند که 2/0% از کودکان و نوجوانان زیر 15 سال از سرطان رنج میبرند.ابتلای کودک به سرطان، خانواده و خصوصاً مادر را با چالشهای زیادی روبرو میکند و سبب میشود که والدین، انرژی و هزینه زیادی صرف نگهداری از کودک نمایند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی طرحوارهدرمانی مبتنی بر درمان گروهی و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری مادران کودکان مبتلا به سرطان انجام شد. روش کار: اینپژوهش از نوع شبه آزمایشی و در قالب طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود، جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامیمادران کودکان مبتلا به سرطان مرکز آموزشی درمانی کودکان طالقانی شهرستان گرگان در نیمه اول سال 1397 تشکیل میدادند، که 30 مادر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. گروههای آزمایش در جلسات طرحواره درمانی(12 جلسه) و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (8 جلسه)، بر اساس پروتکل تدوین شده شرکت نمودند.آزمودنیهای گروه کنترل درمان یا مداخلهای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه 25 سوالی کانر و دیویدسون (2003) بود. دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزارSPSS شاخصهای توصیفی و تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافتههای به دست آمده در این پژوهش نشان داد که میزان F بدست آمده برای متغیر تاب آوری در مرحله پس آزمون در سطح معناداری 05/0 P< معنی دار بود، به عبارتی اثر آموزش تکنیک طرحواره درمانی بر تاب آوری (001/0, P<109.35 F=) و اثر آموزش تکنیک کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری (001/0, P<35.46 F=) به دست آمد که نشان دهنده تغییرات معنی دار در روند پژوهش در گروههای آزمایشی میباشد و همچنین میزان اثرگذاری دو درمان به یک اندازه بود. نتیجه گیری: طرحواره درمانی و برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به افزایش تاب آوری در آزمودنیهای گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شدند، در نتیجه میتوان ازاین تکنیکها به عنوان مداخلههای مفید بر تابآوری مادران کودکان مبتلا به سرطان سود جست.
Keywords:
Authors
آزاده سیف حسینی
دانشجوی دکتری روانشناسی، گلستان، گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گروه روانشناسی
جوانشیر اسدی
استادیار، گلستان، گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گروه روانشناسی(نویسنده مسول)
اکرم ثناگو
دانشیار، گلستان، گرگان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، دانشکده پرستاری و مامایی
افسانه خواجوندخوشلی
استادیار، گلستان، گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گروه روانشناسی